Filmin 1972 yılında çekilmiş olan ilk versiyonunda yönetmen Joseph L. Mankiewicz imiş. Andrew Wyke rolünü Laurence Olivier, Milo rolünü de
Michael Caine oynamış.
Aradan yıllar geçmiş. 2007 yılında şu filmi tekrar çekelim demişler.
Kim demiş?... İngilizlerin dahi sanatkar, oyuncu ve yönetmeni Kenneth Branagh. Senaryoyu da ünlü mü ünlü tiyatro yazarı Harold Pinter'e emanet etmişler. Aslında oyunun yazarı İngiliz Anthony Shaffer. ''Toni Ödüllü'' bir oyun. Pinter de zaten son derece yetenekli olduğu bu alanda allayıp pullayarak baştan sona tiyatrovari bir düelloyu Branagh ile beraber beyazperdeye aktarmış.
Ünlü cinayet romanları yazarı Wyke, son teknoloji eseri acayip şaşalı, ultra modern evinde karısının aşığı Milo ile al takke ver külah tarzında bir
düelloya tutuşur. 2007 çevriminde Wyke rolünde Michael Caine, Milo rolünde de bayanların pek sevdiği bebek yüzlü oyunculardan olan Jude Law yer almış.
86 dakika boyunca bu ikilinin karşılıklı döktürmelerini büyük bir keyifle izliyorsunuz. Bir tenis maçı gibi ortada alınıp verilen setler var. Bir birisi bir diğeri öne geçip dursalar da galibiyete ancak biri ulaşabiliyor.
Ancak oynanan oyunlar şaka gibi... Ciddiye alınmaması özellikle istenilerek çekilmiş sanırım. Tiyatroya bir selam ve saygı duruşu sergileyerek, gerçekte bunun bir tiyatro eseri olduğunun unutulmaması gerektiğinin altı özellikle çizilmiş.
Karşılıklı döktürüyorlar döktürmesine de oyunculuk puanlamasında benim oyum M. Caine'den yana... Üstadımız öyle üst seviyelerde seyrediyor ki karşısındaki ne kadar çabalasa da o mertebeye ulaşması olası görünmüyor. Jude Law'ın daha birçok fırından destek almaya ihtiyacı var!
Oldukça eğlenceli bir seyirlik... Keyifle izleniyor ve temposunu sonuna dek korumayı başarıyor.
