Ingeborg Bachmann 20. yüzyılın en önemli Avusturya'lı kadın yazarlarındandır. Avusturya’nın Klagenfurt kentinde doğdu. 1945-1950 yılları arasında Innsbruck, Graz ve Viyana Üniversitelerinde felsefe, psikoloji ve Alman filolojisi okudu. Çalışmalarında özellikle Heidegger ve Wittgenstein üzerinde yoğunlaştı. Heidegger’in varoluşçuluk felsefesi üzerine yazdığı tezle doktorasını verdi. İlk şiirleri 1948/49 yıllarında yayımlandı. 1959/60 yıllarında doçent unvanıyla Frankfurt Üniversitesi’nde şiir konulu dersler verdi. 1964’te Georg Büchner Ödülü’nü aldı. Aralarında Fransa, İngiltere, İtalya ve A.B.D.’nin de bulunduğu pek çok ülkeye yolculuk etti. 1965’ten itibaren Roma’da yaşamaya başladı. 1973’te çıktığı Polonya yolculuğunda Auschwitz ve Birkenau toplama kamplarını gördü. Aynı yıl Roma’daki evinde çıkan yangında ağır yaralanarak hayatını kaybetti. Şiir ; Ertelenmiş Zaman, Toplu Şiirler, YKY, 2004)
Anrufung des Großen Bären (1956; Büyük Ayı’ya Çağrı, Toplu Şiirler, YKY, 2004)
Öykü : Das dreißigste Jahr (1961; Otuzuncu Yaş, YKY, 2004).
Roman: Malina (1971; Malina, YKY, 2004)
Oyun: Radyo Oyunları, YKY, 2005.
AKŞAMA SÖYLENENLER
Kuşkularım,buruk ve doymamış,
damlamakta akşamın derinliklerine.
Bir şarkı söylüyor yorgunluk kulağıma.
Dinliyorum...
Daha dündü!
Ama geçer nasıl olsa!
Uykunun en güzel diyarlarını tanıyorum.
Asla gitmek istemiyorum oralara.
Henüz bilmiyorum,kapkara göl
nerede son verecek acılara.
Bir ayna varmış orada,
parlak ve sağlam bir ayna,
ve istediği bize,
acının yansımalarıyla,
derinleri göstermekmiş.
