Fransız-Belçika asıllı ve iki uyruklu (Fransız ve A.B.D'li) olan ve Flandrelı zengin bir aileden gelen Marguerite Yourcenar (asıl adı Marguerite de Crayencour'dur) çocukluğunu Fransa'nın kuzeyindeki ve güneyindeki aile malikânelerinde geçirdi. Birçok yolculuk (İtalya'da, İsviçre'de, Yunanistan'da) yaptı.
1939'dan sonra A.B.D'nde uzun süre kaldı ve 1958'de Maine'e yerleşti.
İlk kitabı Alexis ou le Traite du vain combat (Alexis ya da Boş Çabanın Kitabı, 1929) öteki yapıtları gibi çok arı ve klasik bir üslupla yazılmış bir mektup romandır. Gide' in etkisindeki bu "bir sesin portre,si" nden sonra iki ses portresi daha yayımladı. Bunlar, LaNouvelle Eurydice'iu. (Yeni Eurydike, 1931, roman) anlatıcısı Stanislas'm ve Feux'de (1936, düzyazı şiirler) konuşan "ben" in sesidir. Yourcenar, 1938'de, Doğu Öyküleri'ni (Nouvelles orientales) ve Les Songesetles sorts (Düşler ve Yazgılar) adlı denemeyi yayımladı. Le Coup de grâce da (1939, roman), kendini dile getirdikçe kim olduğunu ve itilmiş bir yazgıya düşmesine yol açan hatayı gözümüzün önüne seren bir kahramanın söylemine geri döndü. Birçok kimsenin Yourcenar'ın başyapıtı olarak gördüğü Hadrianus'un Anıları'ndaysa (Memoires d'Hadrien, 1951) yazar, okuru bir başka sesi, zayıflık bümeyen bir sesi dinlemeye çağırır ve bu ses, bir erkeğin; iç çatışmalarını aşarak, pragmacılığının ve kuşkuculuğunun ötesinde kendisine bir çok-tanrıcı hümanizm dersi veren ve benimseyen bir erkeğin (İ.S. II. yy'da Roma imparatoru) sesidir. Yourcenar, daha sonra simyacı Zenon'un hayali yaşamını ele aldı (Zenon [L'Oeuvre au noir,1968]) ve özyaşamsal öyküler yayımladı (Souvenirs pi-eux[SevgiliAnılar,1947]; Archives du Nord [Kuzey Arşivleri, 1977]. Yourcenar pek başarılı olmamakla birlikte tiyatro alanında da yapıt verdi: Bunlar arasında Electre ou la chute des masques (Elektra ya da Maskelerin Düşüşü, 1954) kuşkusuz en iyisidir. Ayrıca Virginia Woolf'tan, Henry James'ten, dinsel zenci şarkılarından ("negro spiritual") ve Yunan ozanlarından fransızcaya bir çok çeviri yapmıştır.